Er zijn niet zoveel mensen op deze wereld die drie maanden tweehonderd goede gedichten kunnen schrijven. Goed, de helft is een vertaling, maar dan nog. Maar omdat ik het Letterenfonds aan de wilgen heb gehangen kan ik er nu wat meer tijd voor nemen: ik mag van Ruud de bundel in de lente uitbrengen dit keer.
Nog een leuke opsteker: Veronique en ik staan in de Argentijnse Rolling Stone met onze formatie Berry Lee Berry & the Benders:
Vertaald: Berry Lee Berry & The Benders (Nederland)
Het koppel achter dit opmerkelijke project lijkt niet alleen het Jamaicaanse reggae-geluid te willen herscheppen, maar specifiek ook de excentrieke idiosyncrasie van de legendarische producer Lee Perry. Hun single “Wail O Wail O Rocka Man” is een psychedelisch-transcendentale dub, uitgevoerd door een duo (Veronique, zangeres; Martinus, dichter) dat zichzelf omschrijft als “gnostafari”
Wail O Wail O Rocka Man staat op Spotify:
A.I.? Nee hoor, de Planet T speel ik, en de drums heb ik ook ingespeeld. De bas is
wel A.I en de gitaar (die is ook niet goed, echt zon Suno gitaar). De zang ook niet. Het is verder wel een nummer uit de hooidagen van mijn mastering skills - dat hoor ik nu, allerlei dingen die beter zouden kunnen.
Het staat ook niet op de plaat van Berry Lee Berry die in Oktober uitkwam.
In een wereld vol AI besloot ik me te richten op het produceren van goede platen, in plaats van oneindig singletjes produceren wat nu het gros der lui aan het doen is.
Veronique stuurde me een heel goed reggaenummer wat ze had gemaakt. Dat ga ik
op de begrafenis van mijn moeder draaien, er komt ook weer livemuziek van Ton,
dus het wordt weer een mooie belevenis net als de begrafenis van mijn vader.
Eerst maar eens masteren, vandaag.
U groet,
Martinus Benders
Haha dat is nog eens een opsteker, gefeliciteerd :)