De begrafenis

...is een belangwekkend toneelstuk...

Bij mijn zus en vader heb ik de begrafenis heel serieus genomen, en er echt iets geprobeerd van te maken, immers, zij verlaten op je om een laatste presentatie
aan hun aanwezigheid te geven. Zo had mijn vader’s begrafenis allerlei gedichten
en livemuziek van Ton, en aangrijpende muziek die ik had uitgezocht.

Ook voor mijn moeder doe ik mijn uiterste best. Naar alle waarschijnlijkheid is het ‘s werelds eerste begrafenis met een door de zoon zelf gecomponeerde AI film aan het einde.

Still uit de film ‘Bloemen tellen’

In plaats van de gebruikelijke slideshows wordt deze begrafenis voornamelijk een serie
door mij gemaakte en geschakelde videos. Ik heb met Topaz veel oud materiaal geupscaled en de hele begrafenis in een kerstsfeer gezet - mijn moeder was een kerstkind, en een superster, dus komt dat allemaal zien.

Een wit hert met lippenstift op. In de vergane tijd zou dat behoorlijk wat moeite hebben gekost op film te krijgen. Nu is het een kwestie van genereren. In samenwerking met Leonardo Flow, wat een fantastische tool is voor ontwerpers.

(Al bijna de Adobekiller, want wat Flow doet is gewoon veel beter, Firefly is veel te lauw, bovendien is de censuur echt niet te pruimen, ik betaal niet 70 euro per maand om lekker dik te worden betutteld, een heel domme strategie van Adobe)

Goed, goed. Ik typ dit maar een beetje tussen de generaties in. Over een jaar zal er een full feature speelfilm van me op de markt zijn, zo schat ik in. Maar eerst de begrafenisfilm ‘Bloemen tellen’…

U groet,

Martinus Benders