Laat ik met de deur in huis vallen. Kan iemand me uitleggen waarom dit een verbetering is ten opzichte van Biden:
De dementie is even schrijnend, zeker als je er al op deze leeftijd mee van doen hebt. Mensen worden op steeds vroegere leeftijd dement, en ook dat heeft weer te maken met genetische degeneratie veroorzaakt door giftige voeding.
Niet dat de tegenpartij beter is, lees hoe een duister radicaal clubje als Opus Dei wezenlijk Trump aanstuurt:
En aangezien wij ons weeer door de USA laten aansturen zijn we niet alleen erg christelijk maar ook nog eens radicaal christelijk. Niet zo vreemd dus dat er een radicaal christelijke snuiter een centrale rol speelt in het Letterenfonds. Ze zijn terug van nooit weg geweest.
Brill
Founded in 1683, Brill is a publishing house with a rich history and a strong international focus. The company’s head office is in the Netherlands.
Gister probeerde ik een bepaald boek te vinden, en tot mijn stomme verbazing vroeg dit ‘Brill’ 149 euro voor een ebook van een Russisch schrijver die dat boek nooit bij hen heeft uitgegeven. Kijk hier maar
Wat zou Mikhail Lifshitz van deze parasitaire variant van het ‘copyright’ hebben gevonden? Ik probeer me in te beelden dat 150 jaar na mijn dood een of andere pipo 150 euro vraagt voor een van mijn boeken die hij heeft vertaald, terwijl je dat vertalen nu met Artificiele Intelligentie vliegensvlug kunt doen. Gelukkig maar dat ik hetzelfde boek via SCRIPD kon downloaden voor niets. Nee nee, niet een andere vertaling, precies dezelfde. Wat de verkoopstrategie nog dementer maakt: maar BRILL ziet het allemaal goed, we gaan overspoeld worden met demente gevallen die zonder vragen 150 euro voor een ebook gaan neertellen. Echte Hollandische Vision!
(We lezen overigens als we het boek openslaan dat This publication was funded by Garage Museum of Contemporary Art, Moscow as part of its Field Research project ‘If our soup can could speak …’, a three-year research project on Mikhail Lifshitz and his role in the Soviet Sixties. - de vertaling werd dus al door de Russen betaald, wat de verkoopstrategie des te…opmerkelijker maakt.
In het voorwoord van het boek wordt Lifshitz afgeschilderd als een communistische hardliner die zich met hand en tand tegen het modernisme verzette. Ik las ook een ander boek van Lifshitz over Marx, alweer een rechtenstudent, trouwens, net als Lenin een rechtenstudent was. Lifshitz boek maakte van Marx echter een rechtenstudent die grote interesse in en bewondering voor de schone kunsten had, die klassiek-kolonialistisch worden gedefinieerd: Lenin had een enorme hekel aan Mayakovski en vanuit die modernismehaat zou ook Lifshitz in dit ‘meest controversiele werk’ zijn vertrokken.
As he himself confessed, Marx made determined efforts to suppress his inclination to write poetry; the temptation remained with him, however, for many years. As late as 1841 he published two of his early poems in Atheniium.2 The conflict between the urge to write poetry and the stern necessity of finding an answer in the field of science to the problems of life constituted the first crisis in Marx's intellectual development. The outcome of this inner battle was a complete renunciation of poetry and a conversion to the philosophy of Hegel, with its doctrine of the inevitable decadence of art in modern times.
Hegel. Maar, maar…Hegel was toch een fervent voorstander van de Habsburgse monarchie? Hegel's idee van de 'Geest' die zich door de geschiedenis beweegt en zichzelf realiseert in de wereld, bood een filosofische onderbouwing voor Marx' latere theorieën over het historische materialisme.
Maar die hebben dus wezenlijk een religieuze basis. Ik sta in die observatie niet alleen: Nietzsche observeerde precies hetzelfde over Hegel:
‘Het Hegeliaanse concept van de ‘wereldgeest’' die door de geschiedenis marcheert is een gevaarlijke illusie die de mens van zijn eigen creativiteit en verantwoordelijkheid berooft’' (Uit: Afgodenschemering)
De heilige geest marcheert door de geschiedenis, en wat er ook maar mag gebeuren is een soort bespiegeling van deze geest, een manier om zichzelf te leren kennen.
Je komt dan uit bij het idee van de mens die zijn medemens martelt zodat hij zichzelf beter kan leren kennen. Dat is de Hegeliaanse machinegeest ten voeten uit. Goed, terug naar Lifshitz. Die na lezing van enkele hoofdstukken inderdaad een fervent tegenstander blijkt van modernistische kunst en groot liefhebber van klassiek-koloniale kunst, zoals de idylissche familietafereeltjes van Manet. Deze voorliefde voor het klassiek-kolonialisme waren dus in het communisme enorm prevalent aanwezig: waarom? Omdat deze mensen iets gemeen hebben met de Jehovah Getuige: propagandistische plaatjes hebben nu eenmaal iets klassiek-kolonialistisch. Maar waarom mocht de kunst van deze witte hoogopgeleide mannen niet haar eigen revolutie kennen?
Marx was een newtoniaanse reductionist die bijna alles tot een vorm van kapitaal reduceerde, behalve…de schoonheid! Die was natuurlijk onbetaalbaar! En dus wijdt de strenge communist Lifshitz een heel boek aan de prachtige kunstsmaak van de Grote Leider.
Marx viewed the decline of art in capitalist society as a progressive phenomenon, a necessary phase in the dialectical development of society.
Kijk, bijna letterlijk Hegel: de wereldgeest maakt de kunst kapot om zichzelf beter te leren begrijpen, en daarna volgt in de verre toekomst de verbetering, dat kan niet anders, want de Wereldgeest is natuurlijk gewoon een andere benaming voor de Goede God.
Ik heb daar helaas nog niet veel van mogen merken. Wel zie ik heel veel psychopaten in het nieuws die de zelfkennis via het martelen van mensen beoefenen.
Yes, ‘modern art’ is more philosophy than art. It is a philosophy expressing the dominance of power and facts on lucid thinking and poetic contemplation of the world. The brutal demolition of real forms stands for an outburst of blind embittered volition. It is the slave’s revenge, his make-believe liberation from the yoke of necessity, a simple pressure valve. If it were only a pressure valve! There is a fatal connection between the slavish form of protest and oppression itself. According to all the newest aesthetic theories, art’s effect is hypnotic: it traumatises or on the contrary blunts or calms a consciousness that no longer has any life of its own. In short, it is the art of a suggestible crowd at the ready to run after the emperor’s chariot. In the face of such a programme, my vote goes to the most mediocre, derivative academicism, since that is the lesser evil. But it goes without saying that my ideal lies elsewhere, as the reader can guess.
Aldus Lifshitz aan het einde van zijn in 1968 gepubliceerde boek ‘The Crisis of Ugliness’. Het zijn woorden die ook Thierry Baudet had kunnen uitspreken. Ik heb u even 150 euro weten te besparen.
De Hegeliaanse wereldgeest, de machinegeest-variant op de Goede God, en ultraconservatief kolonialisme in het hart van deze ‘machine-revolutie’ die Platonov, als groot liefhebber van machines, een warm hart toestak.
Gister zag ik iemand op het journaal de Olympische roeiers jubelend bespreken als ‘ze waren zo goed, het leken wel machines!’
Toen bedacht ik me dat sport inderdaad precies dat als doel heeft: het genot om het lichaam tot een onfeilbare machine te maken. Maar hou je dat wel vol zonder de een flinke scheut schoonheids-serotonine? Ik kan me zo voorstellen dat als je schrijvers en masse laat martelen om als wereldgeest jezelf beter te leren kennen de schone familiejehovahkunst een soort verdovend middel kan worden.
U begrijpt het al: ik ben bepaald geen Hegeliaan. En dus geen fan van dat mindere kwaad van Lifschitz, beoefend vanuit die ivoren toren van het middelmaatsacademisme.
Wil ik misschien mezelf niet leren kennen middels de PFTAS in de zeegolven?
Ik besloot om van The Stoss toch maar weer een New Wave / Neue Hollandische Welleband te maken. Daar hoort natuurlijk een lekkere portie PFTAS bij.
Nu ga ik me wijden aan een miniproject dat LANG WAGE SLAVE heet.
Martijn 01-08-2024