Mondo di zolfo bianco latrante,
dove campane di fuoco rintoccano sospese,
la madre vuole ammonire il cane,
ma la sirena la spezza.
La distanza, sai, è come il vento.
Il padre custodisce, con la sua bottiglia di granito,
il fuoco di nuovo nella sua scatola di campane.
Il figlio robusto si pietrifica,
scheggia nel vetro, fiocchi
si cialdano contro il vetro. La distanza,
sai, fruscia come il vento.
Ik ben beland in het zwavelstokjesdeel van Ginneninne. Ondertussen poogt een Amerikaans componiste me ervan te overtuigen dat Rusland op een of andere wijze een ergere structuur heeft dan volgende:
USAID was funding over 6,200 journalists across 707 media outlets and 279 "media" NGOs, including nine out of ten media outlets in Ukraine.
Spending 278 million a year on 'media control'.
Quite the 'Aid agency'! How nasty are you when you disguise this as Aid amongst malaria shots! (source: Wikileaks)
Allemaal gefinancieerd met bommenverkoop, onder meer. Rusland erger? Maar dat is toch gewoon een vergelijkbare structuur? Ik zie het verschil niet. Neem alleen al dat Gaza debacle, dat over twee presidentschappen heen gepland lijkt. Er komt na 18 maanden vrede precies als Biden presidentschap eindigt. Het helemaal kapot gebombardeerde Gaza mag vervolgens worden leeggeruimd en door Trump vol resorts
gebouwd. Zonder dat ze ervoor hoeven betalen, natuurlijk.
Is dat beter dan Rusland? Is Groenland inpikken beter dan het Russische deel in de Ukraine verdedigen? In Groenland wonen helemaal geen Amerikanen.
Kortom, het is een janboeltje geworden, dat Westerse narratief.
Ik zag gister een dichtbundel van Charles Ducal voorbij glijden:
De bundel heb ik niet gelezen - maar de omschrijving wel: Vrede niet als een naief geloof, maar als een ‘gerijpt inzicht’.
Was vrede voor het westen ooit een ‘naief geloof’ en moesten we eerst flink oorlogvoeren voor ons zo kostbare ‘gerijpte inzicht’ kon ontstaan?
Welnee, het is afgelopen 70 jaar voortdurend oorlog geweest, alleen niet binnen de grenzen van het keizerrijk, dus niet onder de ‘echte mensen’. Het Herrenvolk bombardeert voortdurend andere landen zonder enige vorm van oorlogsverklaring,
volkomen in strijd met het Oorlogsrecht. Vrede als gerijpt inzicht? Welke vrede?
Het levert gedichten op waarin de dichter de toestand van de wereld vervlecht met intieme themas als de liefde, geloof, dood en afscheid
Zit ik op intieme thema’s te wachten vervlecht met de bombardementen op gaza?
Ik denk het eigenlijk niet. Daarom stoort het mij waarschijnlijk dat dat gat op de bundel zo netjes aan de rechterkant zit.
Want het gebeurde allemaal onder Biden, onder neoconlinks. Dat overigens naadloos op de opvolger wist aan te sluiten. Die voorkant had enkel uit een gat moeten bestaan.
Met vriendelijke groet,
Martinus Benders