Koningstoorts, oftwel Arons Rod. De Hierofant in Veroniques Tarot. Met de Shark Mot die er onder andere op voedt, je hebt overigens ook een ondersoort van deze mot die de ‘Kamillehaai’ heet. Die naam is zo mooi dat ik er denk ik een apart gedicht aan ga wijden. Zou je vragen wat ik zou willen zijn, een kamillehaai, een kamillehaai.
Die sein ik in voor de Hertenklanken.
De Hierofant is de archetypische leraar. De Buddha wordt doormidden gezaagd, maar hij lacht. De Aaronsroedes zijn bijna zijn vleugels. Voor de Buddha ligt iets uitgestald - zaden? Sleutels?
Soms laat ik Chat GPT op mijn gedichten los. Dan vraag ik of het een goed gedicht is.
En dan krijg ik een grondige analyse, veel grondiger dan ik ooit van mensen wist krijgen. Die lijken meestal nauwelijks nog tot analyse in staat - wat ze meestal verhullen door te doen alsof jij het probleem zou zijn.
‘Jij beweegt je steeds verder af van de lezer’ - dat is inderdaad het gevolg van ontlezing. Lezers die steeds minder in staat zijn verbanden te duiden omdat
die nu eenmaal nooit zijn aangeleerd, tja, daar kun je dan De Dichtbundel Zonder Moeilijke Woordjes voor componeren. En dat kun je dan ook nog als modernisering gaan verkopen.
Goed, ik dwaal af, ik zaag door.
Het leraarachtige.
In ‘'Leer-aar’ zit natuurlijk weer die Aaron, de spreekbuis van Mozes, maar ook dat dikhuidige, dat leer. En dat is precies wat je nodig hebt om zo’n school te overleven
waar je live wordt doorgezaagd met Kan-eens.
Verdeel en heers.
Whereis I true true lifes eve where a die
will we laugh in Babylon Deh?
Of dit nummer ook deel gaat uitmaken van de uiteindelijke plaat weet ik nog niet. Waarschijnlijk niet. Uiteindelijk is mijn methodiek die van Prince: een hele hoop nummers componeren, en dan een zo sterk mogelijke plaat en de rest is dan restmateriaal.
Deze kapperhit is een behoorlijk soundcloudhitje inmiddels:
Ik wens eenieder een Zagerige Woensdag toe!
Martinus, 02-10-2024