Jezelf uit de mottenballen halen

...en luister ook eens naar dat mottebord...

Door met de gedichten die op elkaar reageren. Mijn oma had nog vaak mottenballen in de kast. Tegenwoordig zijn er nauwelijks nog motten, maar toen zaten ze overal. Ik weet nog hoe die dingen roken, want ik rook er graag aan als kind. Daarom zal ik wel
zo zijn geworden, want naftaleen, het spul wat erin zat, mag je echt niet ruiken. Ik heb dat wel vaker, dat ik overmatig chemische zaakjes juist lekker vind, bijvoorbeeld
van die vreselijk chemische chloorpepermuntjes, hoe chemischer, hoe meer ik geniet.

Een vreemd verschijnsel, eigenlijk. Wisten jullie dat ze die ‘superpepermuntjes’ maken met stoffen uit hete pepers? Echt waar.

Gister vijf nummers gemastered, op twee wat extra lijnen ingespeeld. Ik maak vaak motachtige geluidjes, een soort mottenbollyreggae, zeg maar:

Ik geloof dat op 1.54 ongeveer het echte mottenbord inzet. Lag Ja Gale Se Phir betekent ‘Omhels me, alsjeblieft’, de term is afkomstig uit een oude Bollywoodfilm, maar de zang, melodie en tekst zijn nieuw. Mijn idee om het geluid van ‘Bird in Hand’
van Perry na te jagen is natuurlijk conceptueel - beter 10 vogels in de lucht, dat was het toch? Enfin, ik kreeg op soundcloud meteen weer zon talentagent vol etherdracht op de nek. U groet!

Martinus Benders