Muvaffakiyetsizleştiricileştiriveremeyebileceklerimizdenmişsinizcesine

...het onmogelijke turkse woord...

Inmiddels heb ik de meeste boeken van Albertus Dijk (1924-2005) in de bestelling staan - de man was dus toen de filosofische kraakrecensie in de Trouw over zijn filosofieboek verscheen al zeventig jaar oud, en wordt in die recensie ‘een verongelijkte student’ genoemd door Hans Dijkhuis, de christelijke filosoof die
later een boek schreef over ‘het kwaad en Kain en Abel’. Was dit dus weer eens die nauwelijks spreekwoordelijke steen waarmee een reus diende geveld? Ik wacht het werk van Albertus Dijk af om er een oordeel over te vellen. Ook dit filosofieboek maakt onderdeel uit van mijn bestelling.

Als kunstenaar is het experiment je woning, niet het gedicht, zoals Slauerhoff dat stelde. Het leek mij een goed idee om A.I. het moeilijkste woord dat ik ken te laten zingen, een Turks woord waar mijn dochter Mavi mee op de proppen kwam:

muvaffakiyetsizleştiricileştiriveremeyebileceklerimizdenmişsinizcesine

Als je dit mensen zou moeten laten zingen zou het een hele opgave zijn. Maar A.I heeft er geen enkele moeite mee:

En juist daarom is dit een interessant experiment. Ik heb ook nog een tweede gemaakt. Ik zal Mavi vragen of ze er een animatie bij wil maken, misschien, maar ze heeft het al druk met een eigen stripboek.

Het woord betekent overigens:

"Alsof je een van degenen bent die we misschien niet gemakkelijk kunnen veranderen in een maker van mislukkelingen."

Ik ga proberen voor het eind van het jaar drie goede platen in elkaar te zetten. Platen van Berry Lee Berry, van The Stoss en van De Hertenklanken.

Ik heb het dus druk genoeg. Maar dat zal wel allemaal grootheidswaanzin zijn.

Wie kent de werken van de Nederlandse schilder Nicolaes Lachtropius? Vermoedelijk weinigen, maar als je het mij vraagt is dat je reinste plantendiscriminatie.

Op zijn veel en veel te summiere Wikipedia wat schamele feitjes over zijn geboorteplaats, Alphen aan de Rijn, en dat hij voor zijn werken geen enkele klandizie wist te vinden. Klaarblijkerlijk zagen ‘kunstliefhebbers’ toch liever de tronies van rijke kooplieden, de natuur, nee, dat wil je niet aan de muur. Nicolaes Lachtropius had geen enkel succes als kunstenaar, maar ongelofelijk veel talent.

In de afbeelding zien we naast de kikker de oplichtende koolwitjes (Pieris rapae) maar ook een mot, als ik me niet vergis een Witte Pepermot (Biston betularia) - hoogst interessant aan die mot is dat hij door de eeuwen heen zijn kleur heeft veranderd van spierwit naar zwart, om zich aan te passen aan industriele omgevingen. In de 16e eeuw, toen dit werk werd geschilderd, was hij nog spierwit, maar in dit schilderij wordt de mot afgezet tegen de netelige duisternis, als had de schilder voorkennis
over wat er eeuwen later zou komen gaan.

Ik overweeg dit werk de omslag van mijn nieuwe bundel te maken.

Een fijne dag gewenst,

Martijn Benders



Groetjes,

Martijn